Dit is de laatste keer dat ik hier iets schrijf.
Na de nodige irritaties toen ik 5 dagen lang niet in kon loggen op mijn eigen blog is de knoop vandaag definitief door gehakt. Ik stop ermee op blogpost en ga verder op mijn eigen website http://www.zeeuwmeeuw.nl/
Vanaf nu kan iedereen daar weer meelezen en reageren op mijn verhalen.
Hartelijk dank aan iedereen die meelas en mee reageerde, ik hoop jullie allemaal op de nieuwe site te zien.
Groetjes,
Zij weer.
Heb je haar weer
How could I be condemned for the things that I've done, if my intentions were good.
zondag 29 mei 2011
zaterdag 28 mei 2011
En toen deed hij het niet meer.
De dag nadat ik mijn meest gelezen blog ooit had gepost 'Lazer op met je mantelzorg!' kon ik niet meer inloggen op mijn eigen blog.
Had ik de pest in? Welnee, ik had ZWAAR de pest in!
Van die tijd heb ik gebruik gemaakt om politici lastig te vallen en zo ongeveer ziek te spammen met 'Lazer op met je mantelzorg!'
Of het daadwerkelijk gaat helpen betwijfel ik nog steeds, maar ergens hoop ik dat er mensen aan het denken zijn gezet.
Mijn gevloek over het feit dat ik mijn blog niet in kon kreeg een leuke en vooral positieve draai toen @AnjaAgain op twitter contact met me opnam.
Of ik interesse had in een eigen website.
Ik zag het al helemaal voor me. Weer al dat gekloot om opnieuw te leren hoe alles werkt want ik blijf een drama als het aankomt op computergebied.
Maar Anja is overtuigend en wist vol enthousiasme te brengen dat zij dat wel voor elkaar zou boksen. Geen moeilijk gedoe, zij zou dat wel even regelen.
Ik ging om en geloof het of niet, zeer binnenkort gaat mijn eigen website het internet op.
Al mijn blogs verhuizen mee, inclusief alle reacties.
Lang leve twitter en mijn eindeloze dank aan @AnjaAgain die als een redder in nood op kwam draven en geheel belangeloos haar tijd en energie steekt in een medetweep.
Had ik de pest in? Welnee, ik had ZWAAR de pest in!
Van die tijd heb ik gebruik gemaakt om politici lastig te vallen en zo ongeveer ziek te spammen met 'Lazer op met je mantelzorg!'
Of het daadwerkelijk gaat helpen betwijfel ik nog steeds, maar ergens hoop ik dat er mensen aan het denken zijn gezet.
Mijn gevloek over het feit dat ik mijn blog niet in kon kreeg een leuke en vooral positieve draai toen @AnjaAgain op twitter contact met me opnam.
Of ik interesse had in een eigen website.
Ik zag het al helemaal voor me. Weer al dat gekloot om opnieuw te leren hoe alles werkt want ik blijf een drama als het aankomt op computergebied.
Maar Anja is overtuigend en wist vol enthousiasme te brengen dat zij dat wel voor elkaar zou boksen. Geen moeilijk gedoe, zij zou dat wel even regelen.
Ik ging om en geloof het of niet, zeer binnenkort gaat mijn eigen website het internet op.
Al mijn blogs verhuizen mee, inclusief alle reacties.
Lang leve twitter en mijn eindeloze dank aan @AnjaAgain die als een redder in nood op kwam draven en geheel belangeloos haar tijd en energie steekt in een medetweep.
zondag 22 mei 2011
Lazer op met je mantelzorg!
Mantelzorg... een mooi woord voor iets wat in mijn ogen de normaalste zaak van de wereld is, namelijk extra hulp en zorg verlenen aan een naaste die ziek is of een handicap heeft.
Je hoort er niet eens over na te denken of je een zieke/gehandicapte ouder, broer, zus, kind enz. helpt bij die dingen waartoe ze zelf niet meer in staat zijn. Dat DOE je gewoon! Zoiets hoeft geen speciale naam te hebben, maar dat heeft het wel gekregen.
Mantelzorg heeft namelijk grenzen. Iemand met een zware lichamelijke handicap of ernstige ziekte bijvoorbeeld, die niet in staat is zichzelf te wassen, aan te kleden, naar het toilet te gaan, huishouden te doen, eten voor zichzelf te maken en noem alles maar op, heeft natuurlijk hulp nodig daarbij. Maar dat kan natuurlijk nooit allemaal op de schouders terecht komen van 1 persoon. Daar is vaak toch wat meer gespecialiseerde hulp bij nodig, thuiszorg vanuit een thuiszorginstelling of wat dan ook.
Je kan niet eisen dat een gezinslid of familielid zijn/haar leven volledig opgeeft om zich 24/7 te storten op het verlenen van hulp.
Mantelzorg is gewoon een term die in het leven is geroepen om ordinaire grove bezuinigingen in de zorg te bewerkstelligen.
Zo heb ik zelf jarenlang een Persoonsgebonden Budget (PGB) ontvangen waarmee ik 50 uur per week hulp in kon kopen voor de lichamelijke zorg van mijn kinderen, voor het huishouden en voor de zorg die ik in die tijd zelf ook nog nodig had.
Buiten die 50 uur per week om kwam al die zorg neer op de schouders van mijn man, die in die tijd nog om en nabij de 80 uur per week werkte en ik dus noodgedwongen zo'n 30 uur per week het risico liep dat mijn kinderen rottigheid uithaalden of zelfs gevaar liepen waar ik zelf niet bij kon ingrijpen.
Een doodenge tijd, maar we zijn het gelukkig zonder al teveel kleerscheuren door gekomen.
Toen mijn jongste kind naar de kleuterschool ging was het afgelopen met mijn PGB. Ik was inmiddels in het bezit van een scootermobiel en kon de kinderen dus zelf naar school brengen en ophalen en aangezien de kinderen het grootste deel van de dag op school waren, was hulp plotseling niet meer nodig vond men.
Dat ik nog steeds niet in staat was om het grootste deel van het huishoudelijk werk te doen was plotseling geen punt meer om nog recht te hebben op hulp.
"U ontvangt al mantelzorg mevrouw, daar moet u het makkelijk mee aankunnen."
Ik ontvang wat? Mijn man bleek geregistreerd te staan als mijn mantelzorger. Geen idee hoe dat zo gekomen was. Sterker nog, ik bleek geregistreerd te staan als mantelzorger van onze kinderen en mijn man dus als mijn mantelzorger.
Mijn commentaar dat mijn man 80 tot 100 uur per week werkte en daarna echt niet meer de behoefte voelde of zelfs in staat was om het huishouden te doen werd afgeserveerd met een simpel: "Dan gaat hij maar minder uren werken mevrouw. Dan maar wat minder financiële luxe."
Woedend was ik. Mijn man werkte niet voor financiële luxe! Hij had het soort werk waarbij je niet kon zeggen, 'het is 5 uur geweest, ik ben weg'. Eisen stellen dat hij minder zou gaan werken had hem gegarandeerd zijn baan gekost en de kans dat hij dan langdurig werkeloos thuis was komen te zitten was enorm! Dat konden we ons simpelweg niet permitteren.
Ik weet dat ik de enige niet ben met dit soort problemen. Ik hoor regelmatig dergelijke verhalen en soms nog veel schrijnender dan ik ooit mee heb hoeven maken.
Het gaat niet goed met de zorg in Nederland.
En nee, ik hoef geen tips en ga niet in discussie hierover met lezers van dit blog die echt wel het beste met me voorhebben.
We hebben ons inmiddels al 9 jaar gered zonder hulp en echt, we redden ons wel.
In een huishouden waar het een puinhoop is overleef je ook wel. Dat weten we inmiddels maar al te goed.
Het gaat me er alleen maar om dat ik even de vinger op de pijnlijke plek heb kunnen leggen in dit blog.
Het is niet alleen dit soort bezuinigingen waar ik me ernstig zorgen om maak in dit land. Alle vormen van zorg worden kapot gemaakt.
Toen ze jaren geleden het rugzakje invoerden voor extra zorg en ondersteuning van kinderen die eigenlijk beter af waren geweest op het speciaal onderwijs, maar met die extra ondersteuning toch op het regulier onderwijs konden blijven, wist ik al dat het ook daar mis zou gaan.
Scholen begonnen van ouders te eisen dat hun kind een diagnose ADHD of autisme zou krijgen zodat er een rugzakje aangevraagd kon worden. Ook voor kinderen die helemaal geen ADHD of autisme hebben, maar gewoon wat drukker waren of wat minder assertief. Dus ouders trokken er plotseling op uit en begonnen massaal met diagnose shoppen. Ze moesten wel! Het was een rugzakje scoren of je kind kwam die school gewoon niet meer binnen.
Het speciaal onderwijs is nu aan de beurt. Vette bezuinigingen, onverantwoordelijke fusies van scholen, ontslag van leerkrachten. Nog even en het hele speciaal onderwijs kan opgedoekt worden want hé, met behulp van een rugzakje is dan toch wel bewezen dat die onzin allemaal niet nodig is... toch?
Nee mensen, het gaat dramatisch fout in dit land. En het gaat met relatief kleine stapjes, zodat we ons weer braaf aanpassen, erbij neerleggen en de volgende bezuiniging er door gedrukt kan worden.
Dan zijn we weer massaal een poosje heel boos, maar ook dat went wel weer. Dan hebben we ons er maar weer bij neer te leggen en hoppa, op naar de volgende bezuiniging.
Laat hen die dergelijke beslissingen nemen eens een jaartje in de schoenen gaan staan van de mensen die ze zo benadelen! Kijken of ze dan anders piepen.
Je hoort er niet eens over na te denken of je een zieke/gehandicapte ouder, broer, zus, kind enz. helpt bij die dingen waartoe ze zelf niet meer in staat zijn. Dat DOE je gewoon! Zoiets hoeft geen speciale naam te hebben, maar dat heeft het wel gekregen.
Mantelzorg heeft namelijk grenzen. Iemand met een zware lichamelijke handicap of ernstige ziekte bijvoorbeeld, die niet in staat is zichzelf te wassen, aan te kleden, naar het toilet te gaan, huishouden te doen, eten voor zichzelf te maken en noem alles maar op, heeft natuurlijk hulp nodig daarbij. Maar dat kan natuurlijk nooit allemaal op de schouders terecht komen van 1 persoon. Daar is vaak toch wat meer gespecialiseerde hulp bij nodig, thuiszorg vanuit een thuiszorginstelling of wat dan ook.
Je kan niet eisen dat een gezinslid of familielid zijn/haar leven volledig opgeeft om zich 24/7 te storten op het verlenen van hulp.
Mantelzorg is gewoon een term die in het leven is geroepen om ordinaire grove bezuinigingen in de zorg te bewerkstelligen.
Zo heb ik zelf jarenlang een Persoonsgebonden Budget (PGB) ontvangen waarmee ik 50 uur per week hulp in kon kopen voor de lichamelijke zorg van mijn kinderen, voor het huishouden en voor de zorg die ik in die tijd zelf ook nog nodig had.
Buiten die 50 uur per week om kwam al die zorg neer op de schouders van mijn man, die in die tijd nog om en nabij de 80 uur per week werkte en ik dus noodgedwongen zo'n 30 uur per week het risico liep dat mijn kinderen rottigheid uithaalden of zelfs gevaar liepen waar ik zelf niet bij kon ingrijpen.
Een doodenge tijd, maar we zijn het gelukkig zonder al teveel kleerscheuren door gekomen.
Toen mijn jongste kind naar de kleuterschool ging was het afgelopen met mijn PGB. Ik was inmiddels in het bezit van een scootermobiel en kon de kinderen dus zelf naar school brengen en ophalen en aangezien de kinderen het grootste deel van de dag op school waren, was hulp plotseling niet meer nodig vond men.
Dat ik nog steeds niet in staat was om het grootste deel van het huishoudelijk werk te doen was plotseling geen punt meer om nog recht te hebben op hulp.
"U ontvangt al mantelzorg mevrouw, daar moet u het makkelijk mee aankunnen."
Ik ontvang wat? Mijn man bleek geregistreerd te staan als mijn mantelzorger. Geen idee hoe dat zo gekomen was. Sterker nog, ik bleek geregistreerd te staan als mantelzorger van onze kinderen en mijn man dus als mijn mantelzorger.
Mijn commentaar dat mijn man 80 tot 100 uur per week werkte en daarna echt niet meer de behoefte voelde of zelfs in staat was om het huishouden te doen werd afgeserveerd met een simpel: "Dan gaat hij maar minder uren werken mevrouw. Dan maar wat minder financiële luxe."
Woedend was ik. Mijn man werkte niet voor financiële luxe! Hij had het soort werk waarbij je niet kon zeggen, 'het is 5 uur geweest, ik ben weg'. Eisen stellen dat hij minder zou gaan werken had hem gegarandeerd zijn baan gekost en de kans dat hij dan langdurig werkeloos thuis was komen te zitten was enorm! Dat konden we ons simpelweg niet permitteren.
Ik weet dat ik de enige niet ben met dit soort problemen. Ik hoor regelmatig dergelijke verhalen en soms nog veel schrijnender dan ik ooit mee heb hoeven maken.
Het gaat niet goed met de zorg in Nederland.
En nee, ik hoef geen tips en ga niet in discussie hierover met lezers van dit blog die echt wel het beste met me voorhebben.
We hebben ons inmiddels al 9 jaar gered zonder hulp en echt, we redden ons wel.
In een huishouden waar het een puinhoop is overleef je ook wel. Dat weten we inmiddels maar al te goed.
Het gaat me er alleen maar om dat ik even de vinger op de pijnlijke plek heb kunnen leggen in dit blog.
Het is niet alleen dit soort bezuinigingen waar ik me ernstig zorgen om maak in dit land. Alle vormen van zorg worden kapot gemaakt.
Toen ze jaren geleden het rugzakje invoerden voor extra zorg en ondersteuning van kinderen die eigenlijk beter af waren geweest op het speciaal onderwijs, maar met die extra ondersteuning toch op het regulier onderwijs konden blijven, wist ik al dat het ook daar mis zou gaan.
Scholen begonnen van ouders te eisen dat hun kind een diagnose ADHD of autisme zou krijgen zodat er een rugzakje aangevraagd kon worden. Ook voor kinderen die helemaal geen ADHD of autisme hebben, maar gewoon wat drukker waren of wat minder assertief. Dus ouders trokken er plotseling op uit en begonnen massaal met diagnose shoppen. Ze moesten wel! Het was een rugzakje scoren of je kind kwam die school gewoon niet meer binnen.
Het speciaal onderwijs is nu aan de beurt. Vette bezuinigingen, onverantwoordelijke fusies van scholen, ontslag van leerkrachten. Nog even en het hele speciaal onderwijs kan opgedoekt worden want hé, met behulp van een rugzakje is dan toch wel bewezen dat die onzin allemaal niet nodig is... toch?
Nee mensen, het gaat dramatisch fout in dit land. En het gaat met relatief kleine stapjes, zodat we ons weer braaf aanpassen, erbij neerleggen en de volgende bezuiniging er door gedrukt kan worden.
Dan zijn we weer massaal een poosje heel boos, maar ook dat went wel weer. Dan hebben we ons er maar weer bij neer te leggen en hoppa, op naar de volgende bezuiniging.
Laat hen die dergelijke beslissingen nemen eens een jaartje in de schoenen gaan staan van de mensen die ze zo benadelen! Kijken of ze dan anders piepen.
vrijdag 20 mei 2011
Stiekem toch niet het einde van de wereld
Soms is twitter best handig. Dat hele verhaal dat morgen de wereld vergaat blijkt helemaal niet waar te zijn! En aangezien ik deze informatie via twitter kreeg, moet het dus wel waar zijn.
Morgen is er sprake van de 'Opname van de Gemeente' en dit is slechts een onderdeel van het 'einde der tijden'. Die ellende schijnt pas weer veel later te komen.
Ja mensen, leer nu eens om informatie te controleren! (sprak zij die zelf klakkeloos alles aannam wat er in kranten vermeld werd)
Morgen is de dag dat alle ware Christenen worden opgenomen in de hemel.
Een soort van hemelvaartdag dus voor alle schatjes die echt diep geloven in God en braaf zijn geweest.
Heb je afgelopen jaren dus niets van Sinterklaas gekregen... shake it dan maar. Als de goedheiligman je al niet weet te vinden... nah, U begrijpt het wel.
Na morgen gaat het dus lekker rustig worden op aarde. Alle Christenen verdwijnen van de aardbodem en alle mensen die net als ik poly-atheïst zijn (en dus in geen enkele god geloven) zullen de aarde erven voor zolang die nog bestaat.
Want na morgen krijgt volgens het Groot Sprookjesboek voor grote mensen, ook wel bekend onder de naam Bijbel, de antichrist vrij baan. Hij zal zich openbaren en op ons, overgebleven atheïsten en ander fout tuig, in gaan werken om ons voor zich te winnen.
Ik weet niet wat jullie doen, maar ik zet alvast een toepasselijk muziekje op.
Mijn favoriete band Kamelot heeft een schitterend nummer 'March of Mephisto'. Die lijkt me wel heel geschikt om de duivel op te wachten.
Overigens heb ik nergens in de bijbel terug kunnen vinden of de duivel zijn ouwe moer ook meeneemt, maar dat merken we vanzelf wel. Ruimte genoeg na morgen, nietwaar?
Reken dus maar dat ik morgen bij het boodschappen doen een mona toetje haal (wat zeg ik... misschien wel 2 ook) want als dit geen reden voor een feestje is, dan weet ik het ook niet meer.
Dit gaat het einde betekenen van de overbevolking en dus ook van de honger in de wereld.
Waarschijnlijk stort de huizenmarkt nog verder in want hé, met zoveel leegstand kun je moeilijk nog tonnen gaan vragen voor die luxe bungalow. Er zullen simpelweg niet voldoende mensen over zijn om die huizen allemaal te bevolken dus een prima tijd om eens uit te gaan kijken voor een leuke vakantie woning.
Mocht het nu onverhoopt toch niet doorgaan is het natuurlijk niet mijn schuld. Ik heb dat hele verhaal niet bedacht.
Feit blijft dat ik mijn mona toetje dan toch mooi binnen heb en desnoods vier ik dan gewoon dat ik nog lang niet jarig ben.
Morgen is er sprake van de 'Opname van de Gemeente' en dit is slechts een onderdeel van het 'einde der tijden'. Die ellende schijnt pas weer veel later te komen.
Ja mensen, leer nu eens om informatie te controleren! (sprak zij die zelf klakkeloos alles aannam wat er in kranten vermeld werd)
Morgen is de dag dat alle ware Christenen worden opgenomen in de hemel.
Een soort van hemelvaartdag dus voor alle schatjes die echt diep geloven in God en braaf zijn geweest.
Heb je afgelopen jaren dus niets van Sinterklaas gekregen... shake it dan maar. Als de goedheiligman je al niet weet te vinden... nah, U begrijpt het wel.
Na morgen gaat het dus lekker rustig worden op aarde. Alle Christenen verdwijnen van de aardbodem en alle mensen die net als ik poly-atheïst zijn (en dus in geen enkele god geloven) zullen de aarde erven voor zolang die nog bestaat.
Want na morgen krijgt volgens het Groot Sprookjesboek voor grote mensen, ook wel bekend onder de naam Bijbel, de antichrist vrij baan. Hij zal zich openbaren en op ons, overgebleven atheïsten en ander fout tuig, in gaan werken om ons voor zich te winnen.
Ik weet niet wat jullie doen, maar ik zet alvast een toepasselijk muziekje op.
Mijn favoriete band Kamelot heeft een schitterend nummer 'March of Mephisto'. Die lijkt me wel heel geschikt om de duivel op te wachten.
Overigens heb ik nergens in de bijbel terug kunnen vinden of de duivel zijn ouwe moer ook meeneemt, maar dat merken we vanzelf wel. Ruimte genoeg na morgen, nietwaar?
Reken dus maar dat ik morgen bij het boodschappen doen een mona toetje haal (wat zeg ik... misschien wel 2 ook) want als dit geen reden voor een feestje is, dan weet ik het ook niet meer.
Dit gaat het einde betekenen van de overbevolking en dus ook van de honger in de wereld.
Waarschijnlijk stort de huizenmarkt nog verder in want hé, met zoveel leegstand kun je moeilijk nog tonnen gaan vragen voor die luxe bungalow. Er zullen simpelweg niet voldoende mensen over zijn om die huizen allemaal te bevolken dus een prima tijd om eens uit te gaan kijken voor een leuke vakantie woning.
Mocht het nu onverhoopt toch niet doorgaan is het natuurlijk niet mijn schuld. Ik heb dat hele verhaal niet bedacht.
Feit blijft dat ik mijn mona toetje dan toch mooi binnen heb en desnoods vier ik dan gewoon dat ik nog lang niet jarig ben.
donderdag 19 mei 2011
De wereld vergaat
"Zeg mam, heb je het gelezen? Komende zaterdag vergaat de wereld alweer!", vertelt dochterlief me op luchtige toon.
"Ja zoiets had ik ook vernomen lieverd."
"Nou, dan is het maar te hopen dat ze ermee wachten totdat die BBQ is afgelopen waar ik naartoe ga want om nu kapot te gaan op een lege maag lijkt me goed shit."
"Ja mop, het komt mij ook niet erg uit. Zaterdag is boodschappendag en papa en ik moeten nog naar een verjaardag. Ik heb het dus al druk zat."
Een paar uur later komt zoonlief er ook nog een keer mee.
"He mam, de wereld vergaat zaterdag."
"Ik weet het ja."
"Dan baal jij zeker stevig? Nu gaat je voorspelling dat je 103 jaar zal worden nét niet meer uitkomen."
"Zeg knul, wil jij die armageddon nog live meemaken? Want op deze manier ga jij dat ook niet redden natuurlijk."
"En als ik je nu vertel dat je er geen dag ouder uitziet dan 98?"
Dochterlief weer tussendoor tegen haar broer: "Ga je nu in de laatste dagen van ons leven nog zitten liegen ook?"
Ik: "Dank je wel voor je hulp schat. Wij vrouwen moeten elkaar steunen."
Dochterlief: "Het heeft wel iets vind ik. Je hebt de Big Bang meegemaakt en nu ga je het einde van de wereld ook nog meemaken. Toch niet slecht voor een fossiel."
Ik: "Overdrijven is ook een vak he?"
Zoonlief: "Ja dat is zwaar overdreven. Giet jij die boneless chicken die we mama noemen in een emmertje? Dan neem ik haar zo nog wel even mee uit wandelen."
Ach ja, het blijven je kinderen natuurlijk.
Ze tillen al net zo zwaar aan de voorspelling dat zaterdag de wereld vergaat als ik zelf.
Ik kan natuurlijk vrijdag stoppen met roken. Niet dat zaterdag de wereld dan alsnog vergaat. Het voelt dan alleen maar zo.
"Ja zoiets had ik ook vernomen lieverd."
"Nou, dan is het maar te hopen dat ze ermee wachten totdat die BBQ is afgelopen waar ik naartoe ga want om nu kapot te gaan op een lege maag lijkt me goed shit."
"Ja mop, het komt mij ook niet erg uit. Zaterdag is boodschappendag en papa en ik moeten nog naar een verjaardag. Ik heb het dus al druk zat."
Een paar uur later komt zoonlief er ook nog een keer mee.
"He mam, de wereld vergaat zaterdag."
"Ik weet het ja."
"Dan baal jij zeker stevig? Nu gaat je voorspelling dat je 103 jaar zal worden nét niet meer uitkomen."
"Zeg knul, wil jij die armageddon nog live meemaken? Want op deze manier ga jij dat ook niet redden natuurlijk."
"En als ik je nu vertel dat je er geen dag ouder uitziet dan 98?"
Dochterlief weer tussendoor tegen haar broer: "Ga je nu in de laatste dagen van ons leven nog zitten liegen ook?"
Ik: "Dank je wel voor je hulp schat. Wij vrouwen moeten elkaar steunen."
Dochterlief: "Het heeft wel iets vind ik. Je hebt de Big Bang meegemaakt en nu ga je het einde van de wereld ook nog meemaken. Toch niet slecht voor een fossiel."
Ik: "Overdrijven is ook een vak he?"
Zoonlief: "Ja dat is zwaar overdreven. Giet jij die boneless chicken die we mama noemen in een emmertje? Dan neem ik haar zo nog wel even mee uit wandelen."
Ach ja, het blijven je kinderen natuurlijk.
Ze tillen al net zo zwaar aan de voorspelling dat zaterdag de wereld vergaat als ik zelf.
Ik kan natuurlijk vrijdag stoppen met roken. Niet dat zaterdag de wereld dan alsnog vergaat. Het voelt dan alleen maar zo.
woensdag 11 mei 2011
Waarom heet dat zo?
Misschien ben ik wat vreemd dat ik daadwerkelijk nadenk over zinloze dingen, maar ik kan nu eenmaal mijn gedachten niet stil zetten.
Mijn dochter had het over haar bikini.
Raar woord... bikini.
Waarom heet dat zo?
Waarom noemen ze een zwembroekje met een topje een bikini? De zwembroek van een man heet toch ook geen monokini of van mijn part simpelweg kini?
En nu ik het toch over de zwembroek heb... waarom een zwembroek? Ja je kan er in gaan zwemmen, maar volgens mij draagt men de zwembroek toch meer om mee in de zon te liggen dan om in te zwemmen. Je gaat immers geen hele dag onafgebroken zwemmen, maar je trekt hem niet uit zodra je het water uit komt, dus zou zonbroek beter zijn.
Ja okay, zowel de bikini als de zwembroek vallen allemaal onder de naam badkleding.
Wat op zich ook weer vreemd is want ik weet niet wat u in bad draagt, maar ik ga naakt in bad hoor!
En dan heb je het badpak natuurlijk ook nog. Hoera! Een heel pak aan in bad.
En ja ik ben me er van bewust dat een zwembad ook een bad is. En daar worden we wel geacht om met (zwem)badkleding in te gaan. Maar geloof me, niemand zal je op het strand tegenhouden als je de zee in wil duiken met (zwem)badkleding aan.
"Ho ho, waar is uw zeekleding? Zo kunt u het water niet in natuurlijk."
En dan heb je nog mensen die in een meer gaan zwemmen. Meerkleding krijg je dan.
Tenzij je daar hetzelfde mag dragen als in zee, dan kunnen we het beter zeemeerkleding noemen, maar dat wekt associaties op met zeemeerminkleding wat dan weer alleen gebruikt mag worden door mannen die traditioneel minder kleding dragen bij het zwemmen dan vrouwen. Dus zeemeerkleding min het topje maakt dan zeemeerminkleding.
Maar mannen willen geen zeemeerminkleding dragen omdat dit te vrouwelijk klinkt dus moet het weer veranderd worden in zeemeermankleding, anders verkoopt het niet en... nou ja... begrijpt u mijn verwarring?
Mijn dochter had het over haar bikini.
Raar woord... bikini.
Waarom heet dat zo?
Waarom noemen ze een zwembroekje met een topje een bikini? De zwembroek van een man heet toch ook geen monokini of van mijn part simpelweg kini?
En nu ik het toch over de zwembroek heb... waarom een zwembroek? Ja je kan er in gaan zwemmen, maar volgens mij draagt men de zwembroek toch meer om mee in de zon te liggen dan om in te zwemmen. Je gaat immers geen hele dag onafgebroken zwemmen, maar je trekt hem niet uit zodra je het water uit komt, dus zou zonbroek beter zijn.
Ja okay, zowel de bikini als de zwembroek vallen allemaal onder de naam badkleding.
Wat op zich ook weer vreemd is want ik weet niet wat u in bad draagt, maar ik ga naakt in bad hoor!
En dan heb je het badpak natuurlijk ook nog. Hoera! Een heel pak aan in bad.
En ja ik ben me er van bewust dat een zwembad ook een bad is. En daar worden we wel geacht om met (zwem)badkleding in te gaan. Maar geloof me, niemand zal je op het strand tegenhouden als je de zee in wil duiken met (zwem)badkleding aan.
"Ho ho, waar is uw zeekleding? Zo kunt u het water niet in natuurlijk."
En dan heb je nog mensen die in een meer gaan zwemmen. Meerkleding krijg je dan.
Tenzij je daar hetzelfde mag dragen als in zee, dan kunnen we het beter zeemeerkleding noemen, maar dat wekt associaties op met zeemeerminkleding wat dan weer alleen gebruikt mag worden door mannen die traditioneel minder kleding dragen bij het zwemmen dan vrouwen. Dus zeemeerkleding min het topje maakt dan zeemeerminkleding.
Maar mannen willen geen zeemeerminkleding dragen omdat dit te vrouwelijk klinkt dus moet het weer veranderd worden in zeemeermankleding, anders verkoopt het niet en... nou ja... begrijpt u mijn verwarring?
dinsdag 10 mei 2011
Autimatisch
Ik hoor en lees het steeds vaker. Het woord 'autist' als scheldwoord.
Vooral op twitter zie ik het met enige regelmaat voorbij komen.
Ik probeer me voor te stellen wat mensen bedoelen als ze iemand uitschelden door hem/haar autist te noemen. Moet je een botte hork zijn om je daarvoor te kwalificeren? Daar voldoe ik zelf prima aan en zeker 40% van mijn volgers ook. Het valt nu eenmaal niet mee om jezelf duidelijk te maken in 140 karakters. En ik weet uit ervaring dat je door heel direct te zijn, soms over kan komen als een botte hork.
Moet je een slecht inlevingsvermogen hebben? Taal heel letterlijk nemen? Want tja, dat zijn toch de algemeen aangenomen vooroordelen die mensen hebben bij wat autisme inhoud?
Nou ja... naast de alom bekende 'Rainman' types en voortdurend met het lichaam wiegen natuurlijk, maar dat kun je dus niet zien op twitter.
Ik volg nogal wat mensen en zodoende ontgaat me nogal eens iets waardoor je over kan komen als iemand met een slecht inlevingsvermogen.
Tekst letterlijk nemen zorgt juist voor hilarische gesprekken op twitter en ik zie het dan ook heel veel mensen expres doen.
Mede daarom begrijp ik niet hoe je iemand op twitter dan uit kunt maken voor autist want als je alleen maar af kunt gaan op platte tekst, zijn we op twitter allemaal een beetje autistisch. Pseudo autisten als het ware. Wel sterke kenmerken vertonen maar niet de daadwerkelijke stoornis hebben.
Juist omdat je niet af kunt gaan op non verbale communicatie op twitter en je het dus moet hebben van platte tekst, is twitter misschien wel bij uitstek zeer geschikt voor mensen met bijvoorbeeld Asperger of een andere vorm van hoog functionerend autisme.
Ik weet dat ik meerdere mensen volg op twitter met een vorm van autisme, maar als ze dit niet verteld hadden zou ik het niet geweten hebben. Op twitter is het onderscheid namelijk niet echt te maken en dat vind ik eigenlijk wel leuk.
Ik hou wel van de directe manier van communiceren op twitter. Ook hou ik van het goochelen met taal en woorden waar vaak mensen met Asperger bij uitstek heel erg sterk in zijn.
Dit alles bij elkaar genomen kom ik tot de conclusie dat als iemand mij op twitter uit zou maken voor autist, ik dit als een compliment zou opnemen.
Ik moet dan immers wel heel duidelijk zijn geweest in mijn tweets.
Vooral op twitter zie ik het met enige regelmaat voorbij komen.
Ik probeer me voor te stellen wat mensen bedoelen als ze iemand uitschelden door hem/haar autist te noemen. Moet je een botte hork zijn om je daarvoor te kwalificeren? Daar voldoe ik zelf prima aan en zeker 40% van mijn volgers ook. Het valt nu eenmaal niet mee om jezelf duidelijk te maken in 140 karakters. En ik weet uit ervaring dat je door heel direct te zijn, soms over kan komen als een botte hork.
Moet je een slecht inlevingsvermogen hebben? Taal heel letterlijk nemen? Want tja, dat zijn toch de algemeen aangenomen vooroordelen die mensen hebben bij wat autisme inhoud?
Nou ja... naast de alom bekende 'Rainman' types en voortdurend met het lichaam wiegen natuurlijk, maar dat kun je dus niet zien op twitter.
Ik volg nogal wat mensen en zodoende ontgaat me nogal eens iets waardoor je over kan komen als iemand met een slecht inlevingsvermogen.
Tekst letterlijk nemen zorgt juist voor hilarische gesprekken op twitter en ik zie het dan ook heel veel mensen expres doen.
Mede daarom begrijp ik niet hoe je iemand op twitter dan uit kunt maken voor autist want als je alleen maar af kunt gaan op platte tekst, zijn we op twitter allemaal een beetje autistisch. Pseudo autisten als het ware. Wel sterke kenmerken vertonen maar niet de daadwerkelijke stoornis hebben.
Juist omdat je niet af kunt gaan op non verbale communicatie op twitter en je het dus moet hebben van platte tekst, is twitter misschien wel bij uitstek zeer geschikt voor mensen met bijvoorbeeld Asperger of een andere vorm van hoog functionerend autisme.
Ik weet dat ik meerdere mensen volg op twitter met een vorm van autisme, maar als ze dit niet verteld hadden zou ik het niet geweten hebben. Op twitter is het onderscheid namelijk niet echt te maken en dat vind ik eigenlijk wel leuk.
Ik hou wel van de directe manier van communiceren op twitter. Ook hou ik van het goochelen met taal en woorden waar vaak mensen met Asperger bij uitstek heel erg sterk in zijn.
Dit alles bij elkaar genomen kom ik tot de conclusie dat als iemand mij op twitter uit zou maken voor autist, ik dit als een compliment zou opnemen.
Ik moet dan immers wel heel duidelijk zijn geweest in mijn tweets.
Abonneren op:
Posts (Atom)