Downside van Twitter

Twitter... een geweldig medium waar ik dagelijks met veel plezier gebruik van maak om in contact te komen met mensen die je normaal gesproken nooit tegen zou komen en je hoeft er de deur niet eens voor uit.
Twitter is mijn fantasie wereldje. Lekker gek doen, de laatste nieuwtjes te lezen krijgen, blogs van andere mensen lezen, helemaal geweldig dus.
Maar twitter heeft ook nadelen.
Veilig van achter je schermpje kun je in redelijke anonimiteit niet alleen leuke 'gesprekken' met elkaar delen. De personen aan de andere kant van het scherm worden voor sommigen geen mensen meer maar dingen. En dingen kwetsen mag.

Je kan conclusies gaan trekken over mensen via hun tweets, die helemaal niets met de realiteit te maken hebben. En in plaats van iedereen in zijn of haar waarde te laten, vinden sommigen het dan ineens nodig om hun zelf getrokken conclusies achter je rug om met anderen te gaan delen. En helaas zijn er mensen die alles wat ze lezen voor waarheid aannemen.

Zo werd ik gisteravond plotseling uitgemaakt voor zielepoot omdat iemand van verschillende kanten voor me was gewaarschuwd dat ik een stiekemerd ben.
Nu weet ik niet wat ze dan zoal te horen had gekregen en al helemaal niet van wie ze dat dan te horen had gekregen, maar het was van verschillende kanten gekomen dus moest het wel waar zijn.

Nu had ze me in de afgelopen weken talloze malen een volg verzoek gedaan, soms wel 4x op een dag. Iedere keer had ik haar binnen gelaten. Ik moet daar toestemming voor geven aangezien ik een slot op mijn twitter account heb. Nu zijn er wel vaker storingen op twitter waarbij mensen zonder dat ze daar zelf iets voor doen, plotseling accounts ontvolgen, maar het was steeds dezelfde die verdween om een paar uur later een nieuw volg verzoek te plaatsen.  Dus nadat ik haar voor de zoveelste keer in een week tijd binnen had gelaten vroeg ik haar toch maar eens wat er toch steeds mis ging. Ik kreeg een paar venijnige en vooral niet te begrijpen reacties terug en pats, ik werd wederom ontvolgt.

Gisteren kreeg ik binnen een uur tijd weer 2x een volg verzoek van haar en liet haar wederom binnen met uiteindelijk het resultaat van een korte maar bizarre tweet wisseling waarin ze kenbaar maakte dat we al in geen maanden meer fatsoenlijk contact hadden gehad, ze van diverse kanten voor me was gewaarschuwd en ze niet van plan was om dat contact alsnog met me op te starten. En wederom werd ik ontvolgt.

Het is en blijft twitter. Mensen gaan je volgen en mensen ontvolgen je weer als je tweets hen niet aanstaan. Is niks mis mee, zo doe ik het zelf ook.
Maar waarom zou je iemand tientallen keren gaan volgen, afzeiken en vervolgens weer ontvolgen? Als je dan rare verhalen over iemand hoort die je niet aanstaan, blijf dan niet keer op keer toch weer toegang vragen tot het account van die persoon!
En als je dan niet wil vertellen wie er over me heeft zitten roddelen, zeg dat dan ook niet!

Waarom ik me hier zo druk om maak? Omdat het zo'n machteloos gevoel geeft. Ik kan me niet verweren tegen zoiets. Ik weet niet eens tegen wie ik me moet verweren!
Moet ik nu achterdochtig worden en iedereen die zowel de betreffende dame als mij volgt gaan blocken?

Wat is dat toch, dat sommige mensen er op kicken om iemand virtueel kapot te maken? Voelt dat lekker, dat gevoel van macht? Weten dat je iemand kan maken en breken via twitter?
En dan vinden mensen het raar dat ik weiger om naar een tweetup te gaan. Ik kijk wel link uit! Er hoeft maar 1 randdebiel rond te lopen die het virtueel slopen van mensen saai begint te vinden en het nu weleens goed in real life aan wil pakken en daar ga je met je goeie gedrag. Want geloof me, dergelijke hufters kiezen echt niet iemand uit waar ze flink wat weerstand van kunnen verwachten.
En ik mag dan verbaal redelijk uit de voeten kunnen, maar lichamelijk stel ik natuurlijk geen zak voor. Het ideale prooidier voor dergelijke misselijke types.

Ik begrijp meer en meer waarom sommige mensen hun twitter account opheffen. Het is echt niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar ik verdom het om mijn account op te heffen.
Op twitter kan ik een paar uur per dag afleiding vinden, grappen en grollen. Twitter is mijn fantasie wereldje waar ik niet beperkt ben door lichamelijke problemen en bij wijze van spreken kan vliegen. Dat laat ik me niet afnemen door een handvol achterbakse mensen die mij blijkbaar het licht in de ogen nog niet gunnen maar niet het lef hebben om dit tegen mij te zeggen en het via anderen spelen.

Ben ik nu boos op die dame die blindelings alles geloofde wat ze over me te horen kreeg? Welnee. Maar ik ben wel teleurgesteld dat ze niet verder dacht, zich zo makkelijk heeft laten beïnvloeden en me wel degelijk gekwetst heeft.
Dus een eventueel nieuw volg verzoek van haar kant zal ik niet meer honoreren want twitter moet voor mij wel ontspanning blijven en geen bron van spanning worden. Dat heb ik irl al genoeg en voel geen behoefte om nog meer zelf op te zoeken.