Vakantieman... gezellig he?

Woedend rent het buurjongetje van 7 jaar op buurmamma af. "Stomme HOER!", schreeuwt hij haar toe en ik hoor het overduidelijke kletsen van een hand op blote huid.
"Waarom ben je nu zo boos?", vraagt buurmamma verbaasd in plaats van zelf kwaad te worden. "HOU JE BEK!", schreeuwt het ettertje er nog eens energiek achteraan en vervolgens tegen zijn kleine broertje van 5 jaar: "En met jou speel ik ook NOOIT meer!"
Kleine broer klinkt niet echt diep onder de indruk. "Moet je zelf weten." komt er zwakjes uit en vervolgens slaat en schopt grote broer er stevig op in bij kleine broer. Die begint natuurlijk te huilen en buurpappa komt er bij.
"Dat mag dus niet!" hoor ik buurpappa streng zeggen, maar grote broer slaat en schopt driftig door op kleine broer, die steeds harder begint te huilen.

En dan ben ik het beu en hijs mezelf omhoog aan de schutting en gluur de tuin in van de buren. Daar staat buurpappa met zijn handen in zijn zij, boos naar buurjongen te kijken en zegt nog eens streng: "Is het nu klaar? STOP daarmee!" maar steekt verder geen poot uit.
Buurmamma verschiet van kleur als ze mijn hoofd boven de schutting uit ziet komen.
"Zegguh... het is Pasen hoor! Ga je lief zijn of moet ik de politie bellen?" roep ik richting buurjongen, die verschrikt zijn broertje los laat.
Terwijl buurmamma en buurpappa me met open mond aankijken en geen woord zeggen, rent buurjongen naar een hoek van de tuin en laat zich krijsend op de grond vallen. Daar rolt hij doelloos rond terwijl hij hysterisch begint te huilen.
Ik laat me weer zakken en ga terug naar binnen om, zoals een ware twitterjunk betaamt, verslag uit te brengen in wat tweets.

Het hysterische huilen gaat door en ik hoor buurpappa nog wat wanhopig brabbelen over stil zijn. Gelukkig komt buurmamma al snel naar buiten met een ijsje om het verhitte driftkopje te koelen.
"Kijk eens... een ijsje. Nu wel stil zijn dan he?" zegt buurmamma liefdevol.
Het huilen is gelijk voorbij dus het zal wel meegevallen zijn met dat intense verdriet.

Dus zo moet je opvoeden tegenwoordig! Heb ik het toch al die jaren helemaal fout gedaan bij mijn eigen kinderen. De stakkers... die kregen nooit een ijsje als ze in hysterisch gekrijs uitbarstten wanneer ze hun zin niet kregen.
Bij mij konden ze in de gang gaan staan en daar afkoelen en mochten pas weer naar binnen als ze sorry hadden gezegd.
En gevoelloze bitch als ik ben maakte het bij mij echt niet uit of het pasen was of een doorsnee dag.

Maar de rust is wedergekeerd bij de buren. De vraag is alleen voor hoe lang.

Vakantieman... gezellig he?